“ Sue Foley's wicked lead guitar makes her a rarity among blueswomen... “

Zangeres/gitariste Sue Foley is afkomstig uit Ottawa, Canada. In haar jeugd dweepte ze met r’n’r en blues-rock bands, maar ze koos, toen ze vijftien was, na een opreden van mondharmonica virtuoos James Cotton (1935-2017), definitief voor de blues. Rond haar twintigste jamde ze met bandjes in locale clubs in Ottawa. Pas midden jaren ’80, nadat ze verhuisde naar Vancouver, vormde ze haar eigen band.

Na een demo tape, die ze in 1990 naar Antone’s Records in Austin, TX, stuurde, debuteerd ze in 1992 (toen ze vierentwintig was) met ‘Young Girl Blues’. Met ‘Without a Warning’ [1994] breide ze hier snel een vervolg aan. Daarna volgden ‘City Blues’ [1995], ‘A Walk in the Sun’ [1996], ‘Ten Days in November’ [1998] en ‘Love Comin' Down and Back to the Blues’ [2000].

Na ‘Where the Action’ [2002] tekent Sue Foley bij Ruf Records en neemt ze ‘Change’ [2004] en ‘New Used Car’ [2006] op. In 2007 neemt ze met haar Ruf label collega’s Deborah Coleman en Roxanne Potvin ‘Time Bomb’ op. In 2010 tekent ze bij Blind Pig en neemt ze ‘He Said She Said’ [2010], een duet album met Peter Karp op. In 2012 volgt er een tweede album met Karp, ‘Beyond the Crossroads’. Foley’s volgende solo album ‘The Ice Queen’ bracht ze uit in maart van dit jaar. De opnames gebeurden in Texas en met producer Mike Flanigin maakt Foley de circel rond. 

Aan het album werkten een lange rij artiesten en enkele gasten aan mee, waaronder naast Flanigin (orgel, harmonica), gitaristen Jimmie Vaughan en Billy F Gibbons (ZZ Top), slide gitarist Charlie Sexton (Bob Dylan), drummers Chris “Whipper” Layton (Double Trouble) en George “Big Beat” Rains, gitarist Derek “Irish” O’Brien, bassist Johnny Bradley, drummer JJ Johnson, bassisten Chris Maresh en Billy Horton, Ephraim Owens (trompet), Elias Haslanger (tenor sax), Kyle Thompson (tambourine) en The Texas Horns (Al Gomez: trompet, Jimmy Shortell: trompet, Randy Zimmerman: trombone & Mark “Kaz” Kazanoff: tenor sax & John Mills: baritone sax).   

Alle nummers, behalve “Send Me To the ‘Lectric Chair” (George Brooks) en “Cannonball Blues” (A.P. Carter) zijn originele Sue Foley nummers, waarvan ze “Fool’s Gold” samen met Flanigin schreef. In de opener ”Come To Me” voegt Charlie Sexton op slide gitaar een swampy groove toe en zingt hij, zoals ook in ”81”, in de refreinen de tweede stem. “81” verwijst naar US (Route) 81 die zo’n 2.000 km lang is en, die centraal van Noord (Pembina, North Dokota) naar Zuid (Fort Worth, Denton, TX), soms heel kronkelig (gevaarlijk), door de States loopt. Met ”Run” gaat het tempo fors omhoog. Sue, Billy Horton (staande bas) en George Rains (drums) doen als trio in deze rocker de vonken uit hun instrumenten springen. In de titel song, de mooie slow blues ”The Ice Queen”,vervangt Billy Horton zijn collega Bradley en in ”The Lucky Ones”  zingt Jimmie Vaughan de duetten, terwijl Flanigin op orgel de melodie draagt. ”Gaslight” eindigt met een heerlijke solo van Foley, nadat de solo’s van Elias Haslanger (tenor sax) en Ephraim Owens (trompet) ook al eerder opvielen. Billy F. Gibbons zingt in ”Fool’s Gold” de laatste, maar gezien de contrasterende stemmen, de meest opvallende duetten, terwijl hij ook op gitaar en harmonica demonstreert. The Texas Horns zijn daarna van de partij tijdens de gevoelige ballade ”If I Have Forsaken You” en, in het vaudeville-achtige ”Send Me To the ‘Lectric Chair” (de Bessie Smith cover uit 1927) en het jazzy ”Death Of a Dream”, laat Foley zich vocaal van geheel andere kanten horen. ”The Dance” en de afsluiter ”Cannonball Blues” zijn twee nummers die Foley solo doet. Haar fascinatie voor Spaanse klassieke gitaar en flamenco demonstreert ze met klasse in “The Dance”. “Cannonball Blues”, een country nummer van The Carter Family uit 1936, is een knappe fingerpickende Sue op akoestische gitaar.

We hebben zo’n zes jaar moeten wachten op 'The Ice Queen' van Sue Foley. Het is een heel gevarieerd album met, gezien telkens de wijzingen in de line-ups, veel afwisseling, wat uiteindelijk het wachten waard maakte. De Canadese blueszangeres tourt in de Lage landen en is op 21 mei in de MOD in Hasselt, op 03 juni in DE BOSUIL in Weert.NL en op 04 juni in de BANANAPEEL in Ruiselede te zien. Wij kijken hier zeker naar uit en zullen er (zoals steeds) in de MOD weer bij zijn.

“ We had to wait for six years for Sue Foley’s 'The Ice Queen'. It is a very varied album with, a lot of variety and some surprises, which ultimately made the wait worthwhile... “  -  www.rootstime.be

Eric Schuurmans

Album track list:
01.”Come To Me” feat. Charlie Sexton – 02.”81” – 03.”Run” – 04.”The Ice Queen” – 05.”The Lucky Ones” feat. Jimmie Vaughan – 06.”Gaslight” – 07.”Fool’s Gold”* feat. Billy F. Gibbons – 08.”If I Have Forsaken You” – 09.”Send Me To the ‘Lectric Chair” [George Brooks] – 10.”Death Of a Dream” – 11.”The Dance” – 12.”Cannonball Blues” [A.P. Carter]– Written by Sue Foley and Mike Flanigan* and/or as [noted] ℗ 2018 – Produced by Mike Flanigin

Album line-up:
Sue Foley: vocs, guitar
Guitar : Charlie Sexton: vocs (1-2), (1-2) / Jimmy Vaughan: vocs (5), (5) / Derek O’ Brien (9)
Mike Flanigin: organ (2,5-9) / vocs (7,8), harmonica (7), (7)
Bass : Chris Maresh: Fender bass (1,2,6), upright bass (10) / John Bradley: upright bass (3,8,9) / Billy Horton: upright bass (4,5)
Drums : Chris Layton (1,2,7) / George Rains (3-5,8,9) / JJ Johnson (6,10)
Kyle Thompson: maracas (1), tambourine (2,6)
Ephraim Owens: trumpet (6) / Elias Haslanger: tenor sax (6) / The Texas Horns (8): Al Gomez: trumpet – Jimmy Shortell: trumpet – Randy Zimmerman: trombone – Mark “Kaz” Kazanoff: tenor sax – John Mills: baritone sax

Discography SUE FOLEY:
The Ice Queen [2018] | Beyond the Crossroads, with Peter Karp [2012] | He Said She Said, with Peter Karp [2010] |Time Bomb, with Deborah Coleman & Roxanne Potvin [2007] | New Used Car [2006] | Change [2004] | Where the Action [2002] | Love Comin' Down and Back to the Blues [2000] | Ten Days In November [1998] | A Walk In the Sun [1996] | Big City Blues [1995] | Without a Warning [1994] | Young Girl Blues [1992] |